29 Δεκεμβρίου 2022. Μέρα γιορτινή

    Πλήθη ξέρναγε ο σταθμός του Συντάγματος και κατηφόριζαν αυτά τα πλήθη σαν ποτάμι την Ερμού ανάμεσα στις βιτρίνες και τους μουσικούς και τους αστέγους και κάποιοι εξαθλιωμένοι έκαναν άσεμνες χειρονομίες προς τη λαοθάλασσα και οργίλες χειρονομίες προς τον Ουρανό. Και γέμιζε ο κόσμος τα καφενεία και τις ταβέρνες και κατηφορίσαμε ως την αρχαία Αγορά και την ευτυχία και κάτσαμε, εγώ και μια ψυχή ακόμα, σε ένα τραπεζάκι, σε ένα υπαίθριο καφενείο και παρατηρούσαμε τη μέρα να φεύγει κι ο τελευταίος ήλιος έβαφε ρόδινους εκείνους τους μακρινούς, μονοκόμματους και άδειους τοίχους. Ήταν μια άσημη ευτυχία. Ύστερα, την ώρα που νυχτώνει, αποχωριστήκαμε στο σταθμό του Μοναστηρακίου και κατέβηκα κυλιόμενες σκάλες και διάβηκα μες στο ανθρωπομάνι γαλαρίες κι άλλες σκάλες ως τις πλατφόρμες που μαύριζαν κατάφορτες με κόσμο.

    Σε τούτες ‘δώ τις αποβάθρες είχα δει τις μεταμεσονύχτιες ώρες κάποιου Σαββάτου, πάνε μήνες τώρα, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη με μια σακούλα γεμάτη εφημερίδες να κυκλοφορεί σαν ξένος και σα φάντασμα μες στα ιλαρά πλήθη της διασκέδασης που περίμεναν τα τελευταία τραίνα και τα ζευγαράκια που ήταν στο τελευταίο αγκάλιασμα. Είχαμε μια γρήγορη κουβέντα μέσα σε έναν συρμό που πήγαινε βόρεια, για το άτυχο ’15 και μου φάνηκε πως συνωμοτούσαμε ενάντια στους νεολαίους συνεπιβάτες μας ανακατεύοντας στην τράπουλα παλιές δεκαετίες.

    Έχω τελειώσει πια το σεργιάνι μου ανάμεσα στους θησαυρούς των δρόμων- τόσο άχρηστους για τους πολλούς- και μου αξίζει το φαΐ που θα φάω. Αλλά περιμένετε… υπάρχει κάτι ακόμα! Μόνος μέσα στο πλήθος το εορταστικό κάνω τη σκέψη πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς εδώ τους ανθρώπους σε 20 χρόνια θα ‘χουν φύγει. Και σε 50 χρόνια πολύ λίγοι θα έχουν απομείνει σ’ αυτές τις αποβάθρες, ανάμεσα σε άλλα πλήθη μελλοντικά που δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι ζωή θα κάνουν και σε τι θεό θα πιστεύουν. Τότε, ‘κείνη τη στιγμή, ένοιωσα μια βαθιάν οικειότητα, σχεδόν τρυφερότητα, για τους συγχρόνους μου.

                                                                                                                                        Β.Η.