Tourists, stay in your own misery at home. Don’t make ours worse!

    Ρόδος: χιλιάδες στρέμματα γης εγκαταλελειμμένα, γεμάτα πεταμένες συσκευασίες φυτοφαρμάκων. Διαλυμένα θερμοκήπια με νάυλον πολυμερισμένα απ’ τον ήλιο που τα αναδεύει ο άνεμος. Στην Απολακκιά, όταν ο αέρας φυσάει «από μέσα» σε πιάνει απ’ τον λαιμό η αναπνοή της χημείας. Η Αρνίθα καίγεται αλλά τα νεαρά παιδιά της σερβίρουν μπύρες και καφέδες στα μεγάλα ξενοδοχεία και τηλεφωνάν απ’ τα κινητά τους στον πατέρα για να μάθουν, προς τα πού τραβάει η φωτιά. Ένας πληθυσμός, γκασταρμπάιτερ και μετανάστης στον τόπο του. Κάθε σαιζόν χάνει ακόμα ένα καλοκαίρι. Στις λαϊκές συνοικίες, διακοπές υδροδότησης για να ποτίζονται τα γκαζόν των ξενοδοχείων και να τρέχουν τα ντους στις παραλίες και τα «δωμάτια». Ρόδος: φάμπρικα «νεκρού χρήματος» και υποθήκη. Άσυλο και ψυχοθεραπευτήριο όπου Ισραηλινοί φαντάροι, Έλληνες υπηρέτες και Ευρωπαίοι καταναλωτές συγχρωτίζονται και αλληλοστηρίζονται σε ασταθή ισορροπία. Ο μεγαλύτερος «παιχνιδότοπος» στην Νότια Ευρώπη!

                                                                                               

                                                                                                      

                                                                                                       Β.Η