Του Πρίγκηπα

 Στις Νύχτες και τα πρωινά που θα ‘ρθουν!

Τώρα που μπύρα και μπαταρίες ξεθύμαναν

θα κατεβούμε κουτρουβαλώντας στο βαγένι

να πιάσουμε παλιό κρασί

και θα πιάσουμε το κλεφτοφάναρο κι αν χρειαστεί, λυχνάρι

δίχως παράπονο

γιατί θα πάμε στον πόλεμο τραγουδώντας

οι μεμψίμοιροι θα πεθάνουνε κατά χιλιάδες

όχι όμως εμείς

γιατί εμείς έχουμε την ομορφιά

και η πραγματική ομορφιά δεν πολεμιέται

μόνο υπάρχει

σε πείσμα των κακότροπων γέρων και των φτιασιδωμένων

Κι έχουμε την ορμή των νεαρών βεδουίνων

επίφοβοι όταν ιππεύουν

μες τη βαριά μυρουδιά του ιδρώτα

που ορκίζονται με στάχτη και σκόνη

βάρβαροι και τρυφεροί

Και τη σκοτεινιά του Πρίγκηπα

που μελετάει

τους χάρτες τ’ Ουρανού

το κιτάπι της Κόλασης

και υπολογίζει τα γήινα

η σιωπή του προκαλεί ανησυχία στη Αυλή

Εμείς που περιπλανηθήκαμε μοναχικά σαν ένα σύννεφο

και σταθήκαμε δακρυσμένοι μες τα χρυσά καλαμπόκια

και ακούσαμε το τραγούδι του πρωινού

νοιώθοντας την ταραχή του ταξιδευτή μες την ψυχή

γνωρίζουμε πως αναγγέλλει τη νέα Αισιοδοξία

της εποχής που έρχεται

μες απ’ τον σπάρταρο του έρωτα

και τον χορό του σφυριού πάνω στ΄ αμόνι

   

Παλιά μου αγάπη

εμείς δεν χαθήκαμε μέσα στη λύπη του κόσμου

είμαστε μαθητές του Χρόνου

του Χρόνου που είναι αδέκαστος κι ακριβοδίκαιος

εδώ, δεν υπήρξε μόχθος δεν θα υπάρξει ανταμοιβή

εδώ, δεν υπήρξε καλλιέργεια δεν υπάρχει ωρίμανση

 που έρχεται ζωσμένος

πάνω σε άρμα ελαφρύ

από λεπτοκαρυά πλεγμένο 

του Χρόνου που είναι ο Πρίγκηπας 

και ο Κύριος των τεκταινομένων.

                                                                                         

                                                                                                  Β.Η