Ευχές και Κατάρες για την καινούρια χρονιά!

    Εύχομαι την πτώση όλων των κυβερνήσεων, ολόφωτους δρόμους να καίγονται, την καταστροφή της Παγκόσμιας οικονομίας και την ολοκληρωτική διακοπή ρεύματος!

    Εύχομαι απρόσμενες συναντήσεις, συζητήσεις σε κουζίνες, την επιστροφή μιας φίλης επιτέλους χαρούμενης και την επανεμφάνιση της Δημοκρατίας!

    Εύχομαι την επιστροφή του Αιμιλιάνο Ζαπάτα  που μέσα στην Παγκόσμια συσκότιση αναγγέλλει ψιθυριστά το τέλος μιας κακής εποχής!

    Ονειρεύομαι ένα τόπι που κύλησε στην ερημιά, ένα μικρό αγόρι που ήρθε τρέχοντας να το ψάξει και βρέθηκε αντιμέτωπο με το λάλημα πουλιού και γέλια κοριτσιών που είναι η Ναυσικά και οι φίλες της.

    Ονειρεύομαι έναν νεαρό που βγαίνει, συνοδεία, από ένα επίσημο κτίριο στο Λονδίνο, επιβιβάζεται σε μια λιμουζίνα, οδηγείται στο αεροδρόμιο, ταξιδεύει ώρες πολλές μέσα στη νύχτα, και, αποβιβάζεται ενώ ξημερώνει, σε ένα άλλο μέρος του κόσμου.

    Λεπτόκορμοι φοίνικες ξεπροβάλλουν μέσα στην αυγή μαζί με πυροσβεστικά οχήματα παλιότερων καιρών. Κατεβαίνει τη σκάλα του αεροσκάφους και περπατάει στο διάδρομο προσγείωσης, προς τα χαμηλά κτίρια, ενώ ένας βαθμοφόρος με πράσινη χακί στολή, τζόκεϋ, και το περίστροφο να κουνιέται στη μέση, βαδίζει προς το μέρος του, με το χέρι απλωμένο για χειραψία, και χαμογελώντας πλατιά λέει:  Señor Julian Assanz, Bienvenido a Cuba!

                                                                                                  Β.Η

Υ.Γ.  Χιονίζει! Αυτά ευχήθηκα για το 2014, από τον Πύραυλο των Υπογείων. Δεν έχω κάτι διαφορετικό για το ’16, πέρα από την ελπίδα, ότι αυτά τα δύο χρόνια μας έκαναν λίγο πιο σκεφτικούς, λίγο πιο χαρούμενους και καλαμπουρτζήδες, λίγο πιο… απλοϊκούς!