...Σαν σας ξαναβρώ

                                 

    Ευχαριστώ όλους εσάς που με ευχηθήκατε «ηλεκτρονικά». Κάθε τόσο το κινητό «έτριζε» και, «παφ!» έσκαγε μια ευχή! Πάλι καλά, κάπου είμαι σημειωμένος μες την ανθρώπινη γεωγραφία σας! Κάποιοι, οι πιο κοντινοί, με πήρανε τηλέφωνο και ευχήθηκαν με τη φωνή τους. Δεν μπορώ όμως να μη νοσταλγήσω την εποχή με τα κεράσματα και τις γιορτές μέχρι λίγα χρόνια πριν. Τη χαρά να είσαι ανάμεσα στους παλιούς φίλους, τις παλιές φίλες-σχεδόν αδελφές κι ανάμεσα στις γκόμενες. Τους χορούς, τις αγκαλιές, τα ξεσπάσματα της ευωχίας…

    Σήμερα 28^η Οκτωβρίου, μετά από πολλά χρόνια, δεν θα πάω στην παρέλαση. Ντρέπομαι. Ποιό «Όχι» να γιορτάσω? Σε ποιό μνημόσυνο να συμμετάσχω? Στενεύει η ανθρώπινη βάση μας. Οι παλιοί φίλοι στα 4 σημεία. Τα κεφάλια κρύβονται στην άμμο τούτη την εποχή της «ανθρωπιστικής ήττας»! Αλλά το ξέρουμε: για να ζήσουμε χρειάζεται πλέον μια επανάσταση. Μην τρομάζετε από τη λέξη. Πηγαίνετε στο ρήμα. Επί-ανά- ίστημι, λέει το ρήμα. Ξανασηκώνομαι, στήνομαι στα πόδια μου, λέει το άτιμο το ρήμα.

    

    Αλλά θα 'ρθει καιρός που θα σταθούμε, όλοι οι παλιοί φίλοι, όλοι οι νέοι σύντροφοι, σύννοες, αμίλητοι, ορθοί, αντιθωρώντας στα μάτια τούς προγόνους μες την 28^η και μες την 25^η, και με ακράτητο ενθουσιασμό μέσα στις καινούργιες γιορτές. Θα ‘ρθεί καιρός..!

                                                                                                                        Β.Η