Νύχτα στο ΚΑΤ

    Ελλάδα, Χώρα του Φωτός!

    Ελλάδα Χώρα των Ονείρων!

    Ελλάδα των Κρατητηρίων!

  Τον φέραν νύχτα στο ΚΑΤ

  με κάταγμα στο γόνατο

  Τον βγάλαν από το περιπολικό

  και ζήτησαν φορείο

  δύο μπρατσωμένοι μπάτσοι

  που φόραγαν «μπανάνες»

  για να κρύβουν τα πιστόλια

  Τον παρουσιάσαν στους γιατρούς

  και στις νοσοκόμες και είπαν ότι

  τον πιάσανε στο αεροδρόμιο

  με καμπόσους άλλους με «πλαστά.

  Ο ίδιος είπε ότι ήταν απ’ το Ιράκ και

  πήγαινε στη Σουηδία για μια γυναίκα

  Πλακωθήκαν μεταξύ τους μέσα στο κελί

  είπαν οι μπάτσοι

  Ούτε οι γιατροί ούτε οι νοσοκόμες

  ούτε αυτοί που περιμέναν

  έξω απ’ τα Επείγοντα είπαν λέξη

  Μπας και δηλαδή τον δείρανε οι ίδιοι

  για τη πλάκα τους

  και του σπάσανε το γόνατο

 Έτσι ή αλλιώς στο ΚΑΤ γινόταν της μουρλής

 από παντού ερχόντουσαν αυτοκινητιστικά ατυχήματα

 Ένας γιατρός είχε πέσει πάνω σ’ έναν

 και του ‘κανε μαλάξεις στη καρδιά

 Πως σε λένε? του φώναζε

 Αλί, ψιθύρισε αυτός

 Τον παράτησε και έτρεξε αλλού

 Φώναξε σ’ έναν άλλο

 Πιάσε αυτόν στη γωνία

 Μη τον αφήσεις να κοιμηθεί

 Αλί τον λένε

 Αυτός με το χαλασμένο γόνατο

 δεν μίλησε άλλο

 Έμενε ξαπλωμένος στο φορείο

 με το γόνατο πρόχειρα δεμένο

 και τα χέρια μες τις χειροπέδες

 Οι μπάτσοι όρθιοι από πάνω του

 βλοσυροί κι αδιάφοροι

 Έτσι κι αλλιώς η πόλη από ‘κει μέσα

 εκείνη τη μεσονύκτια ώρα

 έμοιαζε με ζώο που αιμορραγεί μέσα στο σκοτάδι… 

 Και δεν έμοιαζε πως μπορεί ποτέ να ξημερώσει.

 Ελλάδα Χώρα του Φωτός

 που περνάς από τη μια κόλαση

 στην άλλη

 Χώρα των Ονείρων

 Δράκε

 που σκότωσες το γιό σου

 αυτόν που έκανες με τη δεκαετία του ‘60

 Χτύπημα γερό

 χτύπημα ζυγισμένο

 μέσα απ’ την καρότσα

 ανάμεσα σε πλήθος χωροφυλάκων

 μες τα φώτα

 Ξέρεις για ποιόν σου λέω ντε!

 Για την οδό Σπανδωνή σού μιλάω

 και το τρίκυκλο…

 Κι είναι πάντα νύχτα

 Ελλάδα, Ελλαδίτσα μου

 έχεις ταλέντο στο σκυλολόι!

 Μύκονο και Σαντορίνη…

 δε λες πουτάνα τίποτα (αθωώθηκες)

 για τη Μακρόνησο με τα εμβατήρια

 

  Για τη Μακρόνησο με τα τραγούδια και τις

  αιμοπτύσεις

  Ελλάδα Χώρα των Ονείρων!

  Δε λες τίποτα για τις αδελφές τους Χρυσαυγίτες

  τους χαπακωμένους

  Είπα εγώ ότι είναι κακό που βαράνε Πακιστανούς?

  Καλά κάνουνε και τους βαράνε

  τους βρωμιάρηδες…

  Όχι όμως εδώ!

  Να πάνε στο Πακιστάν να τους βαρέσουνε!

  Ελλάδα φασιστομάνα…

  Μητριά του Σεχζάτ Λουκμάν

  Ήσουνα ό,τι πλησιέστερο υπάρχει στον Παράδεισο

  όταν ήμουνα παιδί…

  Ελλάδα μου!

  Μείον τους Συνταγματάρχες

  που ερχόντουσαν…

  και τον Εμφύλιο

  μέσα στην ντουλάπα

  Αλλά στην Αμυγδαλέζα... έμαθα

  φοράτε άσπρα χειρουργικά γάντια

  μαζί με τ’ αλεξίσφαιρα γιλέκα

  τις μπλε στολές και τ’ άρβυλα

  κι είναι όλα καθαρά και όμορφα

  Ελλαδάρα μου!

  Κι έδωσες ξεφτιλισμένη

  τ’ όνομα του γιού σου

  σ’ ένα δρόμο στο Κερατσίνι

  Και πήραν τηλέφωνο το φονιά

  να ‘ρθεί

  ξέρεις για τι σου μιλάω ντε,

  για το φονικό

  έξω από την καφετέρια

  στη Γρηγορίου Λαμπράκη

  στο Κερατσίνι…

  Το ξέκαναν το παιδί τον ράπερ

  Και δεν έχει άλλο πιά να τον χαρεί η μάνα του

  ούτε η  κοπελιά του

  τέρμα, ως εδώ ήταν το ταλέντο του…

  χα χα χα!

  μες τα ίδια φώτα

  Ελλάδα χώρα των Ονείρων

  των στρατοπέδων

  των κρατητηρίων

  και της παγανιάς

  κι είναι πάντα νύχτα

  μέσα στη λιακάδα.

    

                                                                       Β.Η