Παρίσι

Μα νόμιζα πως η τρομοκρατία είναι το όπλο των φτωχών! Και αυτών που πρέπει να υπομένουν ισόβια ταπείνωση. Αν διέθεταν κι αυτοί αεροπορία δεν θα είχαν λόγο να πυροβολούν αδιακρίτως μέσα στο πλήθος. Θα βομβάρδιζαν από ψηλά επί δικαίων και αδίκων. Ο καθείς και τα όπλα του.

Στην περίπτωση αυτή όμως –και όχι μόνο - είναι πολλά τα παράταιρα σμιξίματα. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, σε τούτους δω κυριολεκτικά κάποιοι άνοιξαν τις πόρτες να περάσουν!

Πότε με την «οικονομική κρίση», πότε με την «τρομοκρατία» σφυρηλατείται το «Ευρωπαϊκό Μόρφωμα». Μέσα από την τέλεση των Συγχρόνων Μυστηρίων. Kαι διαπιστώνουμε ακόμα μια φορά το θρίαμβο του Μυστικού.

Και οι Γάλλοι τραγουδούν τη Μασσαλιώτιδα. Ή μάλλον ταλαιπωρούν τη Μασσαλιώτιδα! Μη χειρότερα!  Δηλαδή τι πρόκειται να δούμε τώρα? Μιά σειρά Γαλλικών πολέμων αντίγραφο των Αμερικάνικων πολέμων?

Δεν θα δούμε λοιπόν μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις με σύνθημα: Μαζεύτε τα και φύγετε από κει κάτω!  Που θα ‘πρεπε να τις είχαν βάλει μπρος από την άλλη φορά – την πρώτη – που τους χτυπήσαν μες το σπίτι τους. Ας είναι!

Ίσως να τις κάνουν όταν θα αρχίσουν τα φέρετρα να έρχονται καλυμμένα με τη Γαλλική σημαία!

                                                                                                  Β.Η

Υ.Γ  Παρατηρώντας τους πολιτικούς μας, αυτές τις μαϊμούδες, να συντάσσονται μάνι-μάνι με τους Δυτικούς ομόσταυλούς τους και το Δημαρχείο της Αθήνας και το Μέγαρο της Ραδιοτηλεόρασης να φωτίζονται στα χρώματα της τρικολόρε  μου ‘ρχεται στο νου η παροιμία: Κουνιούνται τα σιδερικά κουνιούνται κι οι βελόνες.