Αιγαία Κοιτίδα

Αιώνια Σιωπηλά Βουνά

Αντικρίζει η Κως τη Νίσυρο

κι η Νίσυρος την Κω

γαλανή θωριά μου

Ανάμεσά τους πασχίζει

γερμένο στο Μαΐστρο

ένα λευκό πανάκι.

Αναδύθηκαν αυτοί οι

βράχοι

ή ρίχτηκαν από ψηλά

σα ζάρια?

Εδώ κατοίκησε ένας λαός

άγριος, περήφανος

που συνομιλούσε με τους θεούς.

Έφυγαν εκείνοι οι θεοί

ακολουθώντας τους τελευταίους βοσκούς?

Για αποσύρθηκαν στις κορυφές

και τα λαγκάδια

περιμένοντας τις μεγάλες ερωτήσεις

και τη θαυμαστή αποκοτιά?

Ναι, κι ακόμα της ομορφιάς το σμίλεμα

κατά την παλαιάν απλότητα

περιμένουν οι θεοί

για ν’ αρχίσουν τη μεγάλη επιστροφή.

                                                 Β.Η