Σωφρονιστική Αποικία

                                                   1

Εκεί στη Φλόριντα, μέσα στους βάλτους, στήνεται μια Κόλαση για τους Παρακατιανούς. Οι σημαίες της Λευκής Υπεροχής προχωρούν μέσα στο Βασίλειο. Και παντού το δάχτυλο τριγυρνά και δείχνει. Αγωνία μη σταθεί απάνω σου το δάχτυλο. Αγωνία μην πέσεις κάτω από ένα όριο – είσαι τότε τελεσίδικα φτωχός! Ένα στραβοπάτημα κι είσαι χαμένος φτωχέ μου Υπήκοε!

                                                    2

Εκ γενετής αμαρτωλοί σέρνονται κάτω από συρματοπλέγματα, ακούγονται περίπολα, ακούγονται σκυλιά. Άνθρωποι που δεν έχουν ξαναντικρίσει θάλασσα, μπαίνουνε στις βάρκες για να περάσουν στο Βασίλειο - τη στερνή στιγμή γράφουν τ’ όνομά τους πάνω στο νερό. 

Γοργά όμως το παλιό Βασίλειο μετατρέπεται σε κάτι ζοφερό. Οι κυβερνήσεις πλειοδοτούν, οι υπουργοί στοιχίζονται, οι πρωθυπουργοί της Α.Μ. της Κυριαρχίας στέκουν σούζα. Βλέμματα μίσους ανταλλάσσονται ανάμεσα στους υπηκόους.

                                                      3

Οι σημαίες της Εβραϊκής Υπεροχής προχωρούν μέσα στη Λωρίδα. Με μπουρλότο και φωτιά απαντούν μέσα απ’ τα χαλάσματα οι Κολασμένοι. Απαρασημοφόρητοι, ξεγραμμένοι απ’ το κιτάπι των ζωντανών! Καθιστός, με μια σφαίρα στα σωθικά, αδύναμος να σηκωθεί, ο Γιαχία Σινουάρ κοιτάει βλοσυρός το drone που θα τον σκοτώσει. Άντε γαμηθείτε! λέει και τους πετάει το ραβδί, 65 χρονώ! Και πολύ έζησε!

Και σ’ άλλες βάρκες, που αιωρούνται πάνω απ’ το νερό, επιβιβάζονται για να διασχίσουν τον ποταμό του Χρόνου ο Μάλκολμ κι ο Πατρίς. Και Κβάμε Νκρούμα και Τομά Σανκαρά. Και ο Αμπού Τζαμάλ, ο αιώνιος κρατούμενος!

                                                        4                                        

Λευκή Υπεροχή - εβραϊκή Υπεροχή, μια λυκοφιλία! Προς το παρόν αντάμα οι σημαίες τους βαδίζουνε παντού - μέσα στο Βασίλειο, έξω στις αποικίες. Προς το παρόν η υπεράσπιση του Ισραήλ και «η μνήμη της γενοκτονίας των Εβραίων απ’ τους Ναζί είναι η πολιτειακή θρησκεία της Δύσης. Όμως ο φιλοσημιτισμός του λευκού έθνους-κράτους είναι υποκριτικός. Πολύ γλοιώδης για να ‘ναι αληθινός. Έχει επίσης κάτι το φθαρτό». Ως πότε ο Λευκός θα δύναται να ξεχωρίζει τον Εβραίο απ’ τον Άραβα Σημίτη; Ως πότε τα καπρίτσια θα γίνονται ανεκτά; «Είναι πολλά τα προβλήματα, μας έσυρες σ’ απανωτές παγίδες! Είναι πολλοί οι μπελάδες...»

                                                        5

Η Εβραία παλλακίδα έχει κάνει υποχείριο τον Λευκό Αφέντη. Σχεδιάζει να τον δολοφονήσει, με τη βοήθεια ενός έμπιστου, την ώρα που κοιμάται. Κουρασμένος ο Λευκός τής ζητάει να του πλύνει τα πόδια με τα σγουρά μαλλιά της. Φέρνουν μια λεκάνη. Γύρω του, όρθιοι οι άνθρωποί του. Κανένας δεν μιλά, ούτε ο προδότης! Γονατίζει αυτή, σκύβει... μες στο μισοσκόταδο αστράφτει ο κατάλευκος λαιμός, ένα μαχαίρι εμφανίζεται ξαφνικά... Κοκκινίζει στη λεκάνη το νερό.

Γέρνει, ξαπλώνει ο Αφέντης, ακουμπά το κεφάλι στο μαξιλάρι, «μαζεύτε όλο τούτο το χαμό!» λέει κουρασμένα. «Πάρτε τον κι αυτόν!» και δείχνει... «Είναι τα προβλήματα πολλά!»

                                                    6

Κάτι έχει συντελεστεί: η Επικράτεια έχει μετατραπεί σε Σωφρονιστική Αποικία. Από δω κανείς δε δραπετεύει. Έξω απ’ το περίγυρο η πράσινη απεραντοσύνη. Οι αρρώστιες των Τροπικών, ελονοσία, κίτρινος πυρετός, παραφροσύνη. Οι ψίθυροι του Αιωνίου Δάσους. Τα φώτα μέρα-νύχτα αναμμένα, σκοτάδι μες στο μεσημέρι, το ηλεκτροφόρο σύρμα διαρκώς περιπολείται, απανωτά βραχυκυκλώματα! Σκιές μετακινούνται, φακοί μέσα σε ακατάπαυστη βροχή. Έρχονται διαταγές να ανοιχτεί η Τάφρος. Ρίχνονται μέσα μισόγυμνοι, γυαλίζουνε οι πλάτες. Φτυάρια, αξίνες! Το χώμα δεν βαστά! Υποστηλώματα! Σάπιες οι σανίδες, κλεμμένα υλικά! Είναι φανερό! Η Αποικία καταρρέει. Από παντού ακούγονται τριγμοί. Τοίχοι σωριάζονται από τη διαβρωτική υγρασία και το μίσος των Αγρίων. Αλλά θα την υπερασπιστούν οι έγκλειστοι... Μέχρι τέλους! Με απεγνωσμένη εργασία. Με το αίμα τους. Με την ίδια τους τη ζωή.

 

 

Β.Η.