Ο Φτωχός ο Άνθρωπος

Γυρίζει ο φτωχός άνθρωπος, αλαλιασμένος από τα πολλά χτυπήματα, προς το κράτος του και λέει: Προστάτεψέ με! Και με τρόμο βλέπει πως δεν υπάρχει πλέον τίποτα εκεί. Μόνο μερικοί υπάλληλοι-φαντάσματα που εκτελούνε οδηγίες που έρχονται από μακριά. Αντιπαθητικό βέβαια τού ήτανε το κράτος πάντα αλλά τώρα δεν είναι αισθηματικός ο καιρός. Όσο να πεις, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.

 Λοιπόν, κάτι καταπακτές ανοίγαν συνεχώς στον τοίχο και πέφτανε χαρτάκια στην αιωνιότητα και έσκυβαν οι υπάλληλοι και αντέγραφαν μηχανικά. Σκύβει και ο φτωχός ο άνθρωπος και κοιτώντας μέσα από τις καταπακτές, πέρα ως το μισοφωτισμένο βάθος ατέλειωτων γαλαριών, μονολογεί όλο απορία: Πότε στήθηκε αυτό? Πότε στήθηκε όλο αυτό το μεγαλείο?

-"Στα χρόνια του Πάρτυ", κάνει ένας αδύνατος γέρος στη γωνιά.

-"Στα χρόνια του…?" ρωτάει ο φτωχός ο άνθρωπος μην πιστεύοντας ό,τι άκουσαν τ’ αυτιά του.

-"...Του Πάρτυ!" επαναλαμβάνει ο γέρος χαμογελώντας αχνά.

                                ……………………………………

Παραπάνω, τώρα φίλοι μου, σας έχω μια φωτογραφία με οικεία πρόσωπα. Κι αν δεν σας αρέσει αυτό που βλέπετε, σας έχω κι άλλη μια, από παλιότερα χρόνια, με κάποιους νεαρούς όλο αυτοπεποίθηση, αυτό που λέμε τσαμπουκά.  Εάν στην πρώτη υπάρχει κάτι γερασμένο, με τρόπο αντιπαθητικό… ίσως το νεκρό που περπατάει, στη δεύτερη υπάρχει ένας αέρας θριάμβου. Νοιώθετε βέβαια το σφρίγος!

Υπάρχει όμως και μια τρίτη, σε περίπτωση που ποτέ δεν συμπαθήσατε την Κούβα και το αυταρχικό της καθεστώς μιάς και δεν έδειχνε την απαιτούμενη ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η νεαρή γυναίκα με το βλέμμα που στοιχειώνει είναι μια από τις soldaderas, τις γυναίκες που ακολουθούσαν και υποστήριζαν τον Ομοσπονδιακό στρατό και τα ανταρτικά σώματα κατά την διάρκεια της Μεξικάνικης Επανάστασης. Αυτά γίνανε, σωτήριον έτος 1910. Μη ρωτάτε πώς βρέθηκε εκεί. Είναι αποτέλεσμα ευφυούς κολλάζ και προϊόν πολιτικής δημιουργίας, αυτού δηλαδή που ονομάζουμε πολιτική φαντασία. Και στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον αυτό που υπονοείται είναι "έλεγχος" και "φύλαξη".

Βλέπετε, όλα γίνονται αρκεί να θέλει ο άνθρωπος. Και όλα στο τέλος θα τα λύσει η ανάγκη. "Μην παραμυθιάζεστε ότι δεν θα χρειαστεί να πολεμήσετε, θέλετε δεν θέλετε, θα παλέψετε για τη ζωή σας".

                                                                                                    Β.Η