Η κάμερα είναι λεπτό εργαλείο

Κινηματογράφος Ααβόρα, προτελευταία ημέρα προβολής του SMAC, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κύπριου Ηλία Δημητρίου. Πέντε θεατές. Κρίμα! Ό,τι καλύτερο φτιάχτηκε, από κινηματογραφικής πλευράς, για την Ελλάδα της «κρίσης».

Μια Διευθύντρια τράπεζας μπροστά στο φάσμα του θανάτου της, αφήνεται να γλιστρήσει προς τις παρυφές της κοινωνίας σε αναζήτηση ανθρώπινης ζεστασιάς. Ένας άστεγος που περιμαζεύει από το κατώφλι της, και αργότερα μια τοξικομανής, γίνονται η μοναδική της οικογένεια (μακρινός αντίλαλος από το as good as it gets με τον Τζακ Νίκολσον).  Μια προσωπική εντιμότητα και μια καλά κρυμμένη ευαισθησία δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από το ονόρε μιας διευθυντικής θέσης όταν τα πράγματα γίνονται κρίσιμα.

Κατεβαίνοντας από ανάγκη, και για πρώτη φορά, στα υπόγεια της πολυκατοικίας, όπου ζουν, ό ένας πάνω στον άλλον, οικογένειες γαλλόφωνων Αφρικανών και κατόπιν στα υπόγεια της οδού Γερανίου, κατέρχεται στον κοινωνικό βυθό – κάτι σαν κατάβαση στον Κάτω Κόσμο και ταυτόχρονα στο Αρχέγονο. Εκεί κάποια ψήγματα ανθρώπινης επαφής. Η υπόλοιπη πολυκατοικία, μοναδική αναπαράσταση ανθρώπινης ερήμου. Οι ένοικοι μόλις που αναπνέουν εντοιχισμένοι. Οι δρόμοι, οι γειτονιές, η πόλη, ο Αθηναϊκός χειμώνας, (συνεχώς χειμώνας) μια κοινωνία μετά την Πτώση. Και μπρος στην Ύστατη Στιγμή. Ξένοι και απόκληροι διατηρούν ακόμα ανθρώπινη λαλιά. Οι Έλληνες, οι "επίσημοι" Έλληνες, μια κοινωνία «σκιών».

Αν κάποιοι στο εξωτερικό θέλουν να μάθουν τι έγινε στην Ελλάδα όταν ξέσπασε η «κρίση» και τι τους μέλλεται κι αυτών ή κάποιοι εδώ θέλουν να «ξαναδούν» τι μας συνέβη, ας δουν την ταινία. Η φανφάρα περί οικονομικής κρίσης θα χάσει τη μιλιά της. Θα αντικρίσουν, σαν σε καθρέφτη, το Υπαρξιακό Μηδέν που βέβαια δεν έπεσε από τον ουρανό αλλά που το ακούγαμε να έρπει για χρόνια και δεκαετίες.

 Διευθυντές, οικονομικά καλοβαλμένοι, πρεζόνια, άστεγοι στο ίδιο καζάνι εις πείσμα των κοινωνικών συνόρων. Ο καθένας, αργά ή γρήγορα, μπροστά στους Δαίμονές του.

Ερμηνεία λιτή, με οικονομία και ουσία από την πρωταγωνίστρια. Μια άψογη Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, σχεδόν δωρική. Όλοι οι συντελεστές, χαμηλόφωνοι και ευθύβολοι.

Κε Δημητρίου ευχαριστούμε για τον μικρό καθρέφτη που μας δώρισες.

                                                                                                              Β.Η