Αιρέσεις, Δόγματα και αμηχανία

 

  Ο Κομμουνισμός είναι η τελευταία αίρεση του Χριστιανισμού... κι ο γέρο-Μαρξ, ο Μωυσής του Κομμουνισμού. Ο Χριστιανισμός νοείται βέβαια ως μια αίρεση του Ιουδαϊσμού. 

    Όπως ο Μωυσής πήρε κάποιους ταλαίπωρους και περνώντας τους απ' την έρημο τους έκανε λαό, έτσι και ο Μαρξ, παραμένοντας μέχρι τέλους Ιουδαίος, οδηγεί το προλεταριάτο μες απ' την έρημο του Καπιταλισμού προς τη Γη της Επαγγελίας, την κομμουνιστική Χαναάν. Oh Baby, η Έξοδος είναι η Επανάσταση και κανένα τραγούδι για τους Καταραμένους!

     Όλα αυτά βέβαια είναι σωστά και λίγο πολύ γνωστά, αλλά ας ειπωθεί και κάτι ακόμα. Νικηθήκαμε. Νικηθήκαμε κατά κράτος! Ένας αγώνας οπισθοφυλακών μετά το '68! Αποτυγχάνοντας ξανά και ξανά να θέσουμε τα σωστά ερωτήματα χαθήκαμε σ' έναν κυκεώνα απαντήσεων και απωλέσαμε την πρωτοβουλία των κινήσεων στο παιχνίδι του Κόσμου. Μιλώντας γλώσσες φτωχές που αδυνατούν να δώσουν όνομα στο κεντρικό πρόβλημα των καιρών μας καταλήξαμε βουβοί. Με ξενική προφορά, άδεια σα τενεκές μας τρομάζει η λαλή μας μες το θεόρατο σπίτι. Περιδεείς στις αίθουσες κατόπτρων. Σαν κάποιους βάρβαρους, χυδαίοι και απλοϊκοί, σαστισμένοι όξω νου, σηκώνουμε ξόανα από ξύλο και πανί.

     Η ιδεολογία της ατέρμονης ανάπτυξης και της προόδου, αυτή η κοινή αγάπη καπιταλιστών και κομμουνιστών, θρησκευόμενων και αθρήσκων, πλουσίων και φτωχών, σημείο σύγκλισης όλων των παλιών εχθρών μέσα σε μια Νεκρή Ζώνη, μια No Man’s Land, αντιμετωπίζει μια ακόμα κρίση αξιοπιστίας κι αγωνίζεται να κρατήσει τα φτιασίδια της.

    Η εμφάνιση επιδημιών και καταστροφών και οι επιπλοκές που τις συνοδεύουν ήταν κάποιες φορές το τελικό στάδιο στην πορεία των πολιτισμών και των κόσμων. Και ήταν αυτοί οι πολιτισμοί, αναμασώντας τα ίχνη της παρωχημένης τους ουτοπίας, απόλυτα θλιβεροί.

     Θα μας πάρει 50 χρόνια - αν αρχίσουμε να δουλεύουμε τώρα - για να συγκροτηθούμε και να μπορέσουμε να πολεμήσουμε στα ίσα αυτούς που εχθρεύονται μια εορτάζουσα ανθρωπότητα. Τόσο περίπου χρειάζεται για να ξαναφτιάξεις σκελετό, να αποκτήσεις σύστημα μυϊκό, τη διαύγεια που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις και μια νέα γλώσσα. Δεν είναι και πολύ... Πριν απ' όλα όμως χρειάζεται ένα πρόταγμα που θα δώσει στην κοινωνία ένα στρατό ορκισμένων και το θάρρος που λείπει.

                                                                          Β.Η.

 Υ.Γ. Κάποιοι αισιοδοξούν πιστεύοντας πως η Ιστορία σήμερα προχωρά πιο γρήγορα και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Αυτό είναι λάθος! Η τεχνολογία ναι, αυτή κάνει άλματα! Μια νικημένη όμως κοινωνία που βρίσκεται σε σύγχυση  - ακριβώς όπως ένας άνθρωπος καταβεβλημένος από μακροχρόνια αρρώστια – χρειάζεται τον αρχαίο φυσικό χρόνο για να ανακάμψει και να σταθεί στα πόδια της. 

Καλή Χρονιά!