Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

San Francisco


    Το Σαν Φρανσίσκο είναι χτισμένο στο τέλος μιας ιστορικής πορείας προς τα δυτικά. Κι όλοι οι κολασμένοι, ακολουθώντας αυτή την πορεία, έφτασαν μέχρι εδώ- ώσπου τους σταμάτησε ένα αξεπέραστο εμπόδιο: ο Ωκεανός.
    Αυτό το γεγονός σημάδεψε την πόλη, που υποφέρει από μια γλυκιά θλίψη και, γι’ αυτό, είναι στεφανωμένη με γλάρους και με την αχλή του Ωκεανού και πάνω στις ξύλινες προβλήτες, που ρίχνει βαθιά μέσα στη θάλασσα, γράφει με μεγάλα δισταχτικά γράμματα… «ΩΣ ΕΔΩ… ως εδώ και μη παρέκει.»
    Αέρινη, θαλασσινή πολιτεία, χτισμένη στις όχθες μιας μεγάλης χώρας, και γέροι Κινέζοι καπνίζουν στη λιακάδα και παίζουνε χαρτιά στην πλατεία απέναντι από του San Wo. Και σ’ αυτή την πόλη μαζεύτηκε η «λίγδα» όλης της Αμερικής και γι’ αυτό τα μπλούζ εδώ αντηχούνε πιο γλυκά γιατί όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι ήρθαν από τόπους άσχημους και ξέρουν καλά τι θα πει να μη σε αγαπάνε.
    Κι ένα κρύο πρωινό συνάντησα ένα γέρο μαύρο, ψηλό και ξερακιανό, που, όπως ήτανε ξυπόλυτος, μού εξήγησε ότι τη νύχτα που κοιμότανε σ’ ένα κατώφλι του κλέψανε τα παπούτσια. Του ευχήθηκα να έχει καλή τύχη γιατί αυτό είναι σίγουρα που σού λείπει όταν, ενώ κοιμάσαι, σού κλέβουνε τις μπότες.

Απόσπασμα από τις “Αναμνήσεις ενός Περιπλανώμενου”
B.H

1 σχόλιο: