Ψαλμοί

Χαίρε Κύριε του Τρόμου. Αρχηγέ των Χωρών του Νότου και του Βορρά

Ω επικράτεια της φωτιάς…

….η κατάπτωση του ηθικού των στρατηγών, που στον πόλεμο έχει βαρύτατες συνέπειες…

                                                                                             ( Γκυ Ντεμπόρ)

Χαίρετε Θεοί, που ρυμουλκείτε τη βάρκα του θεού των Εκατομμυρίων Χρόνων,

…μοιάζει με αίνιγμα, μάλλον αποκαρδιωτικό η αποκρυπτογράφησή του, όπως και η εποχή μας.

                                                                                             (Γκυ Ντεμπόρ)

που την φέρνουν στον ουρανό του Τουάτ, που την κάνουν να ταξιδεύει στο Νεντ,

Όταν μια πολιτική αλλαγή γίνεται αναγκαία και φθάνει η στιγμή να πραγματοποιηθεί, τίποτα δεν μπαίνει εμπόδιο, αλλά αντίθετα κάθε τι την βοηθά.

                                                                                    (Φραγκίσκος Μινιέ)

που κάνουν τις ψυχές-Μπα να μπαίνουν στα πνευματικά τους Σώματα,

στο Νανζύ ο Λαός αρνιόταν να πληρώσει τους φόρους όσο αυτοί δεν καθορίζονταν από τη Συντακτική Συνέλευση…

που τα χέρια τους κρατάνε τα πηδάλια- κοντάρια και οδηγούν ίσια…

σε κάθε περίπτωση όμως, η ρήξη έρχεται πάντα όταν η διάσταση ανάμεσα στο υπάρχον και σε αυτό που θα μπορούσε να υπάρχει φθάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτό που υπάρχει να θεωρείται παράλογο.

    «Η Επανάσταση “υπερβαίνει” τα άτομα και “αποσπά” την κάθε ξεχωριστή συνείδηση από τη σφαίρα που της έχει αποδοθεί στην παλιά τάξη πραγμάτων».

                                                                                                 (Χέγκελ)

    Έτσι ό λαός απομαζοποιείται και αποκτά συνείδηση του εαυτού του και των επιδιώξεών του. Οι άνθρωποι δρουν πλέον ως προσωπικότητες που έχουν αφυπνιστεί και όχι ως μάζα…

που τα χέρια τους αδράχνουν γερά τα κουπιά σας, καταστρέφοντας τον εχθρό…

    Όταν ο νους ανακαλύπτει την αλήθεια, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί το μάτι όταν ανακαλύπτει κάποιο αντικείμενο: εφ’ όσον έχει δει το αντικείμενο, είναι αδύνατον να επιστρέψει στην κατάσταση που ήταν πριν το δει.

                                                                                             (Τόμας Παίην)

….Είθε να κοιτάξει το γήινο σώμα της,

    Η Γαλλική Επανάσταση που παραξένεψε με την ακάθεκτη αιφνιδιαστικότητά της, εκείνους που στάθηκαν οι δημιουργοί της, καθώς κι εκείνους που ήταν θύματά της, προπαρασκευάστηκε σιγά-σιγά έναν ολόκληρο αιώνα και περισσότερο.

                                                                                             (Αλμπέρ Ματιέ)

    Σύμφωνα με τον ιστορικό Ιππόλυτο Ταίν, από τις αρχές του 1789 είχαν ξεσπάσει σε διάφορες περιοχές 300 αγροτικές εξεγέρσεις.

    Κάθε επανάσταση συνεπάγεται μια ξαφνικά ανατροπή του συσχετισμού των κοινωνικών δυνάμεων, η οποία αποτελεί προϊόν αργών και συχνά αδιόρατων αλλαγών που συντελούνται κατά την διάρκεια μακρών χρονικών περιόδων. Ομοίως, η Γαλλική Επανάσταση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αν και οι αιτίες ήταν ποικίλες, ωστόσο τον δρόμο της είχαν ανοίξει οι εκατοντάδες αγροτικοί ξεσηκωμοί που είχα ξεσπάσει ήδη από τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζονταν ακόμη και τη χρονιά που ξεκίνησε η Επανάσταση.

…Είθε να κατοικήσει στο Πνευματικό της Σώμα,

   Στον γαλλικό παράδειγμα, η φεουδαρχία στο απόγειό της προκαλούσε λιγότερο μίσος απ’ ό,τι όταν βρισκόταν στα πρόθυρα της εξαφάνισής της. Ακόμα και η παραμικρή αυθαιρεσία του Λουδοβίκου ΙΣΤ’ φαινόταν πιο αφόρητη από τον αυταρχισμό του Λουδοβίκου ΙΔ’. Αυτό συνέβη επειδή εκείνη τη χρονική στιγμή ο γαλλικός λαός συνέλαβε την ιδέα να αποτινάξει τον ζυγό του, παρ’ ότι οι συνθήκες ζωής του βελτιώνονταν άρδην. Το τελευταίο μάλιστα επιβεβαιώνει την ρήση του καρδινάλιου Ρισελιέ ότι «αν οι λαοί είχαν οικονομική άνεση δύσκολα θα συμμορφώνονταν με τους νόμους».

…Είθε να μη χαθεί ούτε να καταστραφεί στον αιώνα των αιώνων.

…Περί το τέλος του Παλαιού Καθεστώτος και τα δύο αυτά πάθη ήταν εξίσου επίκαιρα, εξίσου γνήσια, εξίσου έντονα… Την εποχή αυτή, οι Γάλλοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να ζήσουν ίσοι και ελεύθεροι. Αργότερα ωστόσο, όταν η ισότητα θα αποκτήσει προτεραιότητα έναντι της ελευθερίας, θα ανοίξει ο δρόμος για να χαθούν και οι δύο…

     Τελικώς θα το συνειδητοποιήσει αυτό ακόμα και ο ίδιος ο Ροβεσπιέρος ο οποίος, στην τελευταία ομιλία του, θα πει προφητικά: «Θα αφανιστούμε, διότι χάσαμε τη στιγμή για να θεμελιώσουμε την ελευθερία μέσα στην Ιστορία της ανθρωπότητας».

                                                                                       (Αλέξης ντε Τοκβίλ)

    Ω χαίρε εσύ που το αιδοίο σου είναι ο τάφος του κόσμου, εσύ που παίρνεις πίσω τη ζωή- Μεγάλη Καταβροχθίστρα!

  

                                                                                                          Β.Η

(Από τους αναφερόμενους, από την Ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης του Πέτρου Κροπότκιν και από την Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών.)