Θάνατε, Θάνατε
χιλιοπαρεξηγημένε
Δε λογαριάζουν πως με τη ζωή
τα ’χετε όλα μοιρασμένα
και κάθε τόσο
μοιράζετε ξανά
σα δυο καλά συνεταιράκια
Δε λογαριάζουν πως κάθε
τόσο και λιγάκι
που κάποιος τα παρατά και φεύγει
με Έξοδο μοιάζει το φευγιό του
Κι όταν βλέπω ανθρώπους που τα
’χαν
όλα καλά μελετημένα
που ζούσαν πανταχούθε ασφαλισμένοι
νοιώθω μια σκοτεινή περηφάνια
που αυτοί, άνθρωποι αταξίδευτοι,
κατεβαίνουνε στη βάρκα
ή ανεβαίνουνε στο δρόμο
και μόνοι
διασχίζουνε τη γέφυρα.
Β.Η
