tag:blogger.com,1999:blog-4898822101574023920.post647390144455519285..comments2024-03-06T14:05:58.575+02:00Comments on Μεταμεσονύκτια Ημερολόγια: Easter Rising B.Hhttp://www.blogger.com/profile/12927489433208948505noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4898822101574023920.post-81820844783171463082016-05-13T02:06:40.836+03:002016-05-13T02:06:40.836+03:00Ίσως έχουν γίνει κάποιες παρεξηγήσεις. Αυτό για τη...Ίσως έχουν γίνει κάποιες παρεξηγήσεις. Αυτό για την ηλικία δεν έχει να κάνει με σένα αλλά γενικά. Το σκέφτομαι καμιά φορά. Όσο για τα υπόλοιπα συμφωνώ σε κάθε λέξη σου. Με απασχολούν αυτά τα θέματα ανελλιπώς. Από τα γεγονότα του '08 και δώθε μετράμε 7 χρόνια και όμως η αντιμετώπιση αυτού που συμβαίνει είναι αβαθής και ανακλαστική. Ενώ πρέπει να ανασκαφτεί το σύμπαν η προσέγγιση είναι τεχνική. Κι όχι από μόνο από την κεντρική σκηνή αλλά κι απ' αυτούς που έχουν κάθε συμφέρον να πάνε ως τη ρίζα. Κάπου όμως βρίσκεται η άκρη του νήματος. Από την πλευρά μου έχω τεθεί στην υπηρεσία της Ουτοπίας. Αξίζει και αυτή έναν υποστηρικτή.B.Hhttps://www.blogger.com/profile/12927489433208948505noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4898822101574023920.post-50470621884130775472016-05-12T23:44:10.359+03:002016-05-12T23:44:10.359+03:00Δεν είμαι γέρος. Σκέφτομαι την τακτική αναδίπλωση ...Δεν είμαι γέρος. Σκέφτομαι την τακτική αναδίπλωση όταν ο ποιοτικός συσχετισμός δυνάμεων είναι σε βάρος σου. Το να δίνεις συνέχεια μάχες όταν δεν έχεις καθαρό σχέδιο, οπισθοφυλακές, σαφή γνώση του εχθρού και δεν καθορίζεις πια εσύ το πού και το πότε των μαχών, μπορεί να είναι εντελώς επιζήμιο για τον πόλεμο. Σε τέτοιες καταστάσεις το θέμα είναι να βρεις το χρόνο και το χώρο ώστε να μαζέψεις τις σκορπισμένες δυνάμεις σου και να ξεκαθαρίσεις το πλάνο για την επόμενη φάση του πολέμου. Δεν γίνονται όλα μαζί, και σχεδιασμός και μάχη, όταν το στράτευμά σου είναι ζαλισμένο κι αναποφάσιστο. Προέχει η ανασύνταξη. Είναι η στιγμή που πρέπει να κάνεις δουλειά βάθους. Απ' το 08 και μετά είδαμε πώς συνεπαρμένες από ηρωϊσμό χωρίς βάθος χάθηκαν δυνάμεις σε μάχες χωρίς αύριο και το χειρότερο πώς πέρασαν στη λήθη. Δεν είναι "αμαχητί υποχώρηση" η αναδίπλωση όταν τα χεις δει όλα αυτά. Γνώμωνnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4898822101574023920.post-9858334235656458432016-05-12T17:13:25.859+03:002016-05-12T17:13:25.859+03:00Είναι "στάση" η αμαχητί υποχώρηση? Όχι, ...Είναι "στάση" η αμαχητί υποχώρηση? Όχι, Γνώμονα. Είναι μακρύ το χέρι και θα έρθουν να σε βρουν κι εκεί. Και θα είναι τότε πολύ χειρότερα. Μίκρυνε κι ο κόσμος. Είναι όμως καλή λύση, κάποιος να αποσύρεται όταν, λόγω ηλικίας, έχει αρχίσει την αποχώρησή του απ' τα εγκόσμια.B.Hhttps://www.blogger.com/profile/12927489433208948505noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4898822101574023920.post-41860326344377107652016-05-10T22:22:03.424+03:002016-05-10T22:22:03.424+03:00Η ανθρώπινη ιστορία είναι ζυμωμένη με τη θυσία. Το...Η ανθρώπινη ιστορία είναι ζυμωμένη με τη θυσία. Το πρόβλημα είναι πως τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι θυσιάζουν τους άλλους στους ιδιοτελείς (ατομικά ή συλλογικά ιδιοτελείς σκοπούς τους. Το πνεύμα της ηρωικής αυτοθυσίας, που παρουσιάζετε τόσο ποιητικά στην ανάρτησή σας, δυστυχώς αποτελεί εξαίρεση. Είναι ομως η εξαίρεση που διασώζει το ανθρώπινο. Κι αν σήμερα ζούμε, όπως σωστά λέτε, πραγματικά ζοφερούς καιρούς, ο λόγος είναι η έλλειψη του ηρωικού αυτοθυσιαστικού πνεύματος. Με τις σκέψεις αυτές αναρωτιέμαι μήπως είναι η ώρα ν' αποσυρθούμε στα βουνά για να μη μας πνίξει ο επερχόμενος "κατακλυσμός".Γνώμωνnoreply@blogger.com